Efektem zorganizowanej w październiku 2009 r. międzynarodowej konferencji naukowej pod hasłem Edukacja dla zrównoważonego rozwoju było zgromadzenie ogromnego materiału wydawniczego. Pozwoliło to na wydanie czterech tomów pod wspólną nazwą "Edukacja dla zrównoważonego rozwoju", w których przedstawione zostały wyniki diagnozy stanu edukacji dla zrównoważonego rozwoju.
Książki te powinny być dobrym punktem wyjścia dla kolejnych, bardziej już pogłębionych diagnoz stanu edukacji dla zrównoważonego rozwoju na wszystkich poziomach kształcenia. Wyniki i przyjęty tryb pracy na konferencji zadecydował o układzie treści poszczególnych tomów.

W tomie IV przedstawiono rolę i znaczenie edukacji ekologicznej w kształtowaniu ładu środowiskowego i przestrzennego. W części pierwszej scharakteryzowano dokumenty strategiczne Unii Europejskiej i Polski, dotyczące edukacji ekologicznej, a także przedstawiono przykłady efektywnej współpracy międzynarodowej w jej zakresie. W części drugiej omówiono główne problemy edukacji dla ładu środowiskowego z uwzględnieniem podziału na edukację formalną i nieformalną oraz podano przykłady dobrych praktyk. W części trzeciej zamieszczono artykuły poświęcone tematyce edukacji dla ładu przestrzennego. Szczególną uwagę zwrócono na identyfikację głównych problemów edukacji przestrzennej oraz jej znaczenie dla ochrony dóbr kultury i obszarów chronionych. Zgodnie z przyjętą konwencją wszystkich publikacji z cyklu Edukacja dla zrównoważonego rozwoju, w tomie IV przedstawiono również przykłady programów nauczania dla ładu środowiskowego i przestrzennego. Książka jest skierowana do wszystkich ekoedukatorów, prowadzących działania zarówno w ramach edukacji formalnej, jak i nieformalnej.